عدالت گم شده دهه شصتی ها !
در سال 1359 جنگ ایران و عراق آغاز شد .در کشاکش این جنگ، نسلی در حال ظهور بود که درگیر بسیاری از کمبودها و معضلات و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بود .از یکسو کمبودهای ناشی از جنگ بر زندگی آنها سایه افکنده بود و از سوی دیگر فرصتی نبود تا بتوانند علایق و استعدادهای خود را به عرصه ظهور برسانند .این نسل در حالی مراحل رشد خود را سپری می نمود که خبری از امکانات تحصیلی و رفاهی نبود .رفته رفته به دوران نوجوانی نزدیک شدند .در آن دوران فقر تکنولوژی منجر به حضور پررنگ آنها در خیابان ها می شد. با مشقت های فراوان و با توجه به اینکه حجم انبوهی از این نسل در حال گذار به دوران جوانی بود ، اقدام به تحصیل نمودند و مراحل علمی را گام به گام پشت سر گذاشتند .حال مدرک تحصیلی را گرفتند و راهی سربازی شدند .بعد از برگشت به فکر تشکیل زندگی افتادند ، اما نبود اشتغال این سنت حسنه را به تعویق انداخت .با هزار سختی و مشقت زمینه ای برای اشتغال خود فراهم کردند ، اما مشکل آنجا بود که غالبا این مشاغل هیچ ارتباطی با تحصیلات آنها نداشتند و با تمام این اوصاف آنچه که در طی این سال ها اندوخته بودند در محیط کار خود اجرایی کردند .مدتی پس از دریافت اندک مبلغی ،رفته رفته به فکر ازدواج افتادند .حال وارد چالش اصلی شدند ؛ انتظارات فراوان و کمبود امکانات .تورم آن قدر چشم گیر بود که دیگر نفسی برای آنها باقی نگذاشت .در نتیجه این شرایط بود که عده ای تاب مقاومت خود را از دست دادند و در همان ابتدای تشکیل زندگی ، پا پس کشیدند و عده ای دیگر که سختی ها را ملکه ذهن خود کرده بودند با شرایط، کنار آمدن و راه خود را ادامه دادند .اما دسته سومی هم وجود داشت که علی رغم اینکه چند سالی زندگی زناشویی را ادامه داده بودند ، به دلایل بسیاری اعم از تفاوت دیدگاه،فشار خانواده ها ، فقر مالی ، بیکاری و مشکلات عصبی و انتظارات فراوان عطای این زندگی را به لقایش بخشیدند و از ادامه آن منصرف شدند .اینگونه شد که آمار طلاق به صورت چشم گیری افزایش یافت .
اما اگر بخواهیم اصلی ترین مشکل این نسل را بازگو کنیم ،عدالت اجتماعی گم شده حقیقی این نسل است .عدالت اجتماعی منجر به ظهور شخصیتی و جایگاه حقیقی آنها در عرصه اجتماعی شده ، که در نتیجه آن شادی و نشاط مضاعف برای آنها بالاخص در کانون خانواده حاصل می شود .بدین منظور توصیه می شود که در صورت فقدان چنین شرایطی، نسل دهه شصت همچون گذشته با صلابت و استواری راه خود را دنبال کند و جوینده و شکافنده مسیری باشد که هم برای خود و هم برای نسل های آینده منجر به شکوفایی روزافزون شود .با عنایت و توفیق ذات حضرت حق تعالی باشد که ثابت قدم باشیم .
