جیرفت خسته

من نمی دونم چرا ما از پیشرفت بدمون میاد ؟ چرا از رفاه و اسایش بدمون میاد؟ چرا از اینکه خودمون اقای خودمون باشیم بدمون میاد؟ چرا همیشه باید افرادی باشن که نخود هر اشی باشن و در اموری که هیچ تخصصی ندارن باید دخالت کنن و خودشون رو دانای دانایان بدونن ؟  من به عنوان یک عضو کوچک در این جامعه نه تنها به مردم شریف جیرفت که به تمام مردم ایران زمین هشدار میدم که اگر کارها به این منوال پیش برود نه تنها پیشرفت نمی کنیم بلکه پسرفت های فرهنگی . اقتصادی .سیاسی و اجتماعی حاصل و عایدمون میشه ........

تا کی مردم کشاورز و زحمت کش جیرفت به زمینهای خشک و بایرشون که هر سال چیزی جز ضرر عایدشون نمی کنه چشم بدوزن و هر سال بد تر از سال پیش دهنشون باز و تنشون خسته و دلشون رنجور باشه ؟ قربونش برم دولت هم انگار نمی بینه که این مردم چی میکشن و چی به روزشون میاد در صورتی که راحت با سیاست های خودش مثل (صادرات محصولات کشاورزی . ایجاد فضاهای تورستی . ایجاد فضا های  گردشگری .........) که تماما در جیرفت شرایطش مساعئ میباشد مردم را از گرسنگی نجات  بدن تازه چوب هم لای چرخ پیشرفتمون هم میکنن و کسایی رو که میخوان به این مردم و اب خاک خدمت کنن رو با تهمتهای بیجا و اذیت و اذار ها ان ها رو فراری میدن ........

با این وضع فقط همت مردم با همت این مردم رو میطلبه که فکری کنن و چاره ای برای خودشمن بیندیشان در غیر این صورت............

تمدن کهن جیرفت

  پیش گفتار

     قدیمی ترین تمدن شناخته شده جهان تمدن جیرفت است،  که فعلاً شامل شهرها و مناطق باستانی استان های کرمان و سیستان است،  امید است جوانان باهوش هر استان،  نسبت به کشف بخشی از این تمدن اقدام کنند.  در داستان های باستانی سومری از کشوری به ‌نام اربَتّە (اربت) سخن رفته،  که نسبت به میان‌ رودان در مشرق‌ زمین واقع شده بود.  گفته شده ارَتّە کشور پهناوری بود،  و نخستین پادشاهی جهان را داشت،  و سرزمینها و اقوام منطقه را زیر نفوذ فرهنگی خود اداره می کرد،  عدالت را در جهان بر قرار،  و مردم را با قانون آشنا کرده،  و به آنها یاد داده برادرانه در کنار  یکدیگر زندگی کنند،  و به دینها و عقاید یکدیگر احترام بگذارند،  و از تعدی بهم خودداری کنند.  اهل تاریخ از این تمدن بی ‌خبر بودند،  تا آنکه در سال ۱۳۷۹ نشانه های یک تمدن بزرگ و کهن یافت شد.  تمدنی در مرکز جنوب شرقی ایران‌،  که کلیت نظریۀ پیدایش تمدن های جهانی را زیر و رو کرد،  زیرا معلوم گردید که اینجا زادگاه و گهواره تمدن است.  منبع:  فیلم های مستند، اینترنت و اطلاعات شخصی،  ادامه دارد و بازنویسی می شود.

   پرسش:  آیا  ارَتبّە (اربت) همان آریا ته (آریا) یا اورتی (اور) یا ارب (عرب) است؟

عکس پرچم یا درفش شهداد،  اولین پرچم جهان،  مشروح در تمدن جیرفت،  عکس شماره 2764.

  پرچم شهداد اولین پرچم جهان ــ  صفحه فلزی مربع شکل از جنس مس،  به ابعاد 23 در 23 سانتیمتر،  با میله ای که بالای آن عقاب بال گشوده قرار دارد.  نقش های روی درفش بسیار شگفت انگیزند،  گویی داستانی را تعریف می کنند،  داستانی از نعمت، آب، نخل، و سپاس.  در وسط درفش مردی خدای گونه بروی صندلی نشسته است،  شکل این صندلی بعد ها در آثار رومی دیده می شود.  بوضوح مشخص است مرد نشسته بر صندلی شخص مهمی است،  بزرگتر از دیگران،  دستی به کمر و دستی بسوی زنی دراز کرده،  که آن زن نیز گویا مهم است.  دو زن فرو دست و یک زن دور تر،  همگی کوزه هایی برای پیشکش در دست دارند.  درفش با زیبایی تمام به تصویر خورشید و کوه و آب و برف و نخل و شیر آراسته شده است،  و یادگاری گویا از داستان ناشناخته نیاکان ماست،  که ابتدای تاریخ تمدن را خبر می دهد.

زبان مردم تمدن جیرفت

      تا آنجا که معلوم است و من می دانم،  مردم تمدن جیرفت به پارسی حرف می زدند،  از نام اسامی شهر ها و روستا های تاریخی منطقه پیداست.  برای وزنها از چارک و سیر و من استفاده می کردند،  به مرکبات اورنگ  و نارنگ بادرنگ و... می گفتند که بعدآ  به شوش رفت و با ترکیب آرامی و غیره،  بجای گ، ج گرفت،  و مثلاً اورنگ شد اورنج،  و به زبان های اروپایی رفت،  و سپس در زمان ورود پرتقالیها به جنوب ایران،  نام پرتقال گرفت،   از افعال مانند سی یعنی دیدن و می مال من،  و کلاً همین زبان پارسی حرف می زدند،  ریاضیات و عدد پی را شناخته بودند،  و عدد 12 را با اهمیت نجومی آن شناخته بودند،  و نشانه هایی از آنرا در ظروف بکار برده اند.  حدود4500 سال پیش،  بعد از سیل بزرگ و خراب شدن شهر جیرفت،  مردم بسیاری به شمال خوزستان و شهر شوش مهاجرت کردند،  زیرا آنجا از نظر آب و هوایی و کار کشاورزی و تولیدی،  مانند جیرفت بود،  که متعاقباً رونق بیشتری به ایلام بردند،  و همچنین در ادامه مهاجرت،  تمدن خودشان را به اروپا بردند،  و بسیاری از آثار زبانی و عبادتی را از خود در اروپا بیادگار گذاشتند.  البته تمدن جیرفت تنها در استان های کرمان و سیستان و بلوچستان کنونی ایران نبود،  بلکه در تمام ایران مرکزی و اطراف کویرها پراکنده بود،  اما کاوش نشده است،  زیرا اکثر این تمدن در زیر لایه های باستانی شهر ها قرار گرفته است،  امیدوارم جوانان باهوش علاقمند متخصص،  نسبت به یافتن و کاوش بیشتر این تمدن اقدام کنند.

شهر جیرفت

      در سال 2001 پس از سیل عظیم در بستر هلیل‌رود،  هزاران قطعه ظروف سنگی تراشیده شده با نقوش پیچیده و با موضوعات مشخص،  شامل انواع مختلف گیاهان، درختان (بخصوص خرما)، حیوانات مانند بز، گاو نر، مار، پلنگ، عقرب، حیوانات ترکیبی و جنگل ‌های خیالی، اشکال اسطوره‌ ای و معماری،  که تا آن زمان زیر خروارها خاک مدفون مانده بود،  نمایان شد.  روز بعد تعداد زیادی از افراد در جست و جوی گنج و آثار چند هزار ساله،  به حاشیه هلیل رود هجوم آوردند.  آنها منطقه را به قطعات شش متر مربعی تقسیم کردند،  تا هر کس بتواند سهمی از این گنجینه ببرد.  کار این مردم روستایی تا مدتی به دلیل ناشناخته بودن منطقه تداوم یافت،  و آثار تاریخی مهمی از دست رفت.  اما در اواخر همان سال بود که با پیگیری رسانه ها و علاقمندان به میراث فرهنگی کشور،  هیات هایی از سوی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای شناسایی بیشتر به منطقه فرستاده شدند،  که حاصل آن ثبت بیش از 80 محوطه باستانی و آغاز کاوش های باستان شناسی در این منطقه بود.  گرچه کاوش های این گروه به کشف تندیسها و ظروف منحصر به فردی،  مانند آنچه توسط افراد محلی خارج شده بود پایان نیافت،  ولی این گروه توانست ساختاری قدیمی در این سایت پیدا کند،  که جزو زیگوراتها دسته بندی شد.  همچنین در این کاوش، شش گور، یک مرکز صنعتی و تعداد زیادی اشیای دیگر یافته شد،  که در میان آنها 25 مهر وجود داشت.  مهمتر از همه یک لوح گلی که نخستین سند خدشه ناپذیر از خط و نوشتار به حساب می آید یافته شد.

عکس هایی از منطقه باستانی جیرفت،  عکس شماره های 6 و 4145.

      شرایط مطلوب آب و هوایی در جیرفت و وجود انواع محصولات کشاورزی،  موجب شد تمدنی در این منطقه شکل بگیرد،  که در دوره باستان بهشت جهان محسوب می شده است.  به گفته باستان شناسان،  این منطقه باستانی به قدری غنی است،  که کار های پژوهشی در این منطقه تنها قطره ای از دریاست،  در واقع جیرفت سر فصل جدیدی را در تاریخ ایران و جهان باز خواهد کرد.  محوطه باستانی جیرفت در استان کرمان،  و نزدیک به شهر جیرفت،  به طول 400 کیلومتر در حاشیه رودخانه هلیل رود،  از کوه های هزار و لاله زار  تا رودخانه جازموریان،  محوطه های تاریخی بسیاری شناسایی شده،  و به نظر می رسد در حدود 7 هزار سال پیش،  مرکز نخستین تمدن بزرگ و با شکوه جهان بوده است.  تا مدتها چنین تصور می شد که کهن ترین تمدن جهان در سومر عراق پای گرفته است،  امّا کشف یک زیگورات (معبد) عظیم با قدمت بیش از پنج هزار سال،  آثار سنگی بسیار،  و همچنین کتیبه های آجری به خطی ناشناخته از منطقه جیرفت ایران،  باعث شد باستان شناسان با بررسی دوباره کتیبه هایی که از پیش در مناطق مهم باستانی کشف شده بودند،  اطلاعات بیشتری در باره این تمدن عظیم و ناشناخته به دست آورند،  در نهایت پس از تحقیقات فراوان به تعدادی کتیبه دست یافتند.

      از شهر جیرفت به نام های ارت، مکن، جارفت، گدر، جردس، جیربت، دسبوس، دقیانوس، دوزاری، رئوبارلس، قمادین، کارمانیا، کامادی، کمادی،  سبزواران،  و... یاد شده است.  مورخین و جهانگردان عقیده دارند،  که شهر جیرفت بر اثر سیل بنیان کن نابود گردیده،  خرابه های شهر قدیمی جیرفت در یک کیلومتری جیرفت فعلی (سبزواران) قرار دارد.  گویند جیرفت از دو کلمه «جیر» به معنی (پست و پایین) و «افت» به معنی (افتاده) تشکیل شده است،  و به طور کلی جیرفت به معنی (جلگه پست آبرفتی) است.  ماجرای سیل عظیم جیرفت و هلیل رود،  یاد داستان طوفان نوح را زنده می کند.

      در یک کتیبه بدست آمده از خرابه های شهر اوروک (یا اور در جنوب بین النهرین)،  داستان کشمکش میان پادشاه سومر با فرمانروای سرزمین ثروتمندی به نام ارت ثبت شده،  در این داستان حماسی که در اوایل هزاره دوم پیش از میلاد و به خط میخی سومری نگاشته شده،  چنین آمده است:   روزی انمرکار (پادشاه شهر اوروک) با فرستادن نماینده ای،  از حاکم ارت می خواهد تا استادان هنرمند و سنگ های گرانبها را برای ساخت معبد به اوروک بفرستد.  حاکم ارت هم در ازای فرستادن سنگ ها،  از پادشاه اوروک تقاضای غلّه می کند،  انمرکار غلّه را می فرستد،  اما حاکم ارت از فرستادن سنگ ها سر باز میزند.

      ده سال بعد، انمرکار دوباره قاصدی به سرزمین ارت می فرستد،  و تقاضای خود را تکرار می کند،  عاقبت دو پادشاه به تفاهم می رسند،  و حاکم ارت هنرمندان و سنگ های زینتی را به سومر می فرستد.  در کتیبه دیگر،  پادشاه سومری سعی کرده بود با گذر از شهر شوش،  و 7 رشته کوه،  به سرزمین ارت یا ارتا حمله کند.

      بررسی دقیقِ این کتیبه ها و آثار کشف شده این نظریه را می رساند،  که شهر افسانه ای و گمشده ارت که در شرق ایران قرار داشته،  به احتمال زیاد همان جیرفت است.  متن این کتیبه ها بیانگر آن است،  که حدود پنج هزار سال پیش،  میان بازرگانان ارت و بین النهرین ارتباط پیوسته ای وجود داشته،  و هنرمندان چیره دست ارت در ساخت کاخ ها و معابد به سومری ها کمک کرده اند.  در واقع تمدن عظیم سومر وامدار هنرمندان و صنعتگران جیرفت است.

      در حاشیه غرب هلیل رود،  در پشته بهجرد تا هوکرد آثاری از تمدن کهن،  با هزاران قطعه سفال و آجر وجود دارد،  که به آن دقیانوس گویند،  و سالهاست که محل تاخت و تاز قاچاقچیان آثار عتیقه است.  در اساطیر و افسانه های محلی آمده است،  ساختمان های قدیمی جیرفت از بهجرد تا کنارصندل به گونه ی به هم متصل بوده،  که بزغاله می توانست بر پشت بام خانه ها،  تمام مسیر30 کیلومتری را طی کند،  این موضوع نشانی از عظمت و بزرگی شهر دقیانوس دارد.  در طول 400 کیلومتر رودخانه هلیل تاکنون بیش از 100 منطقه غنی باستانی شناسایی شده است.   یکی از بقایای این تمدن عظیم تپه کنارصندل است،  که در 30 کیلومتری جیرفت قرار دارد،  سازه های خشتی آن که به عنوان مرکز مذهبی استفاده می شده است،  و در بالای آن معبدی قرار دارد،  یکی از عظیم ترین زیگورات های یافت شده در دنیا،  با بیش از چهار میلیون خشت است،  این تپه قسمتی از شهری بوده،  که یک طرف آن وسعت دو کیلومتر داشته است،  درباره این منطقه کار چندانی انجام نشده است.  مسئولین منطقه می گویند،  5 سال کار در مقابل 100 سال کار در بین‌النهرین و خوزستان،  چیزی نیست،  در خوزستان فرانسوی‌ها با 2 هزار کارگر کار می‌ کردند،  در ‌حالی ‌که اینجا کارگرها در نهایت 200 نفر بودند.

   جالب ــ  1 ــ  جیرفت = جی + رفت،  یعنی جی با آب رفته شده است،  جی = بلند و طولانی و محل تجمع بزرگ،  که بعدها در عربی جیش شده است،  جی نام قدیم اصفهان و شهر ری بوده است.  مردم جی در هزاره سوم خ.ا،   بعد از سیل و آبگرفتگی بدلیل گرمایش زمین،  و آغاز پایان دوران یخبندان آخر،  به آنجا کوچ کرده و نام جی را با خود برده اند،  جی با تغییر آوا ری شده است،  و معنی خورشید و روشنایی هم گرفت.

   2  ــ  اگر شهر کهن تمدن جیرفت جی بوده باشد،  پس می تواند رود خانه جیحون نوشته شده در کتاب های دینی قدیمی مانند تورات،  می تواند هلیل رود کنونی باشد،  که در آن زمان بدلیل گرمایش زمین و آب شدن یخچال های کوه های شمال استان کرمان،  بسیار پر آب و سیل خیز بوده است.  همچنین می تواند شهر سوخته سی نامیده می شده،  بمعنی دیدگان و روشنایی،  که بعدها سین و چین و سان و... شد.  سیحون رودی پر آب بوده،  که از این شهر می گذشته و اثر آن همچنان باقی است،  در این دو مورد تحقیقات بیشتری لازم است.

   رود جیحون = جیهون = جی = نام شهر + هون = باوقار و آرام = رود آرام و باوقار شهر جی،  جهت اطلاع بیشتر به حروف الفبای تمدن جیرفت مراجعه شود.

   نظر یک خواننده وبلاگ:   تپه های کنار صندل جیرفت کاری رو که با کتابهای تاریخ کرد.. فیزیک کوانتوم با فیزیک کلاسیک نکرد...

   قاچاق آثار تاریخی

      از سال 2001 (1380) غارت و حفاری‌ های غیر مجاز در جیرفت شروع و تعداد زیادی از اشیا توسط قاچاقچیان برای فروش راهی بازار های کشور‌ های اروپایی شد.  این امر در حالی بود که اشیای به دست آمده ثبت نشده و شناسنامه مشخصی نداشتند،  براحتی و مستقیم در بازار های سیاه با تهیه اسناد و مدارک جعلی به وسیله دلالان فروخته می‌ شدند.  به عنوان مثال سال 1383ظرفی از جنس سنگ کلریت به ارتفاع 11 سانتی‌متر و طرحی زیبا از معماری با خطوط زیگزاگ حدود 22 هزار دلار (12200 پوند) در خانه حراج ساتبی لندن پیشنهاد شده بود،  که دولت ایران از فروش آن در حراجی جلوگیری کرد.  در موردی دیگر به نقل از رویترز، یک ظرف قاچاق شده از جیرفت به سال 2002 میلادی (1381ش) توسط دلالان به موزه لوور فروخته شده است.  موزه لوور به متخصصان ایرانی گفته است،  این اشیا از سال 1968 (1374ش) در مجموعه ‌های خصوصی بوده،  اما این موضوع هیچ وقت مسوولان میراث فرهنگی و گردشگری ایران را راضی نکرد،  تا این موضوع همیشه در‌ هاله‌ ای از ابهام بماند.  سال 82 پلیس ایران برای جلوگیری از ادامه تخریب دست به کار شد،  و تعداد 2000 شیء به دست آمده از جیرفت که برای رفتن به کشور های بیگانه آماده شده بودند،  در تهران و بندرعباس توقیف شد.

   اهمیت آثار جیرفت

      اشیاء پیدا شده مانند جام ها، ظروف مختلف، گلدانها، ساخته شده از سنگ یا گل مخصوص کوزه گری، مزین با نقش و نگار های برجسته بسیار بدیع از حیوانات، دام، طبیعت، نخل و گیاهان،  که با نگین های رنگین گرانبها،  مانند فیروزه، مرمر، یشم و یا مروارید مزین بوده اند.  بروی بسیاری از ظروف طرح معماری ساختمان های 2 یا 3 طبقه به چشم می خورد.  اشکال انسان، پهلوانان و یا حیوانات مانند،  عقاب، قوچ، گاو، آهو، مار، شیر، عقرب.  کارشناسان از نقوش دام، طبیعت و انسان،  بروی ظروف و از باز مانده دانه های غلات پی برده اند،  که این مردم  زندگی کاملأ شهرنشینی توام با کشاورزی، دامپروری، پیشه وری و صنعت داشته اند.  در هیچکدام از نقوش اثری از شکار یا جنگ و یا ابزاری که گویای چنین صحنه ها و اعمالی باشد دیده نشده است.  بقایای معماری خشتی و دیوار های ساخته شده از خشت،  قابل توجه می‌ باشند،  موارد مختلف فرهنگی به دست آمده از کاوش ‌های علمی،  مانند وفور سنگ‌ هایی از جنس کلریت (سنگ صابون)،  نشان از منطقه‌ ای صنعتی دارد،  که ظروف سنگی آن به شهر‌ های سومری و غرب رود فرات صادر می‌ شده است.

      وسایل به دست آمده از این تمدن تا به امروز بیشتر ظروف سفالی و سنگی، قطعات سنگ صابون و گاه وسایل مفرغی را شامل می ‌شود.  اهم صنعت منطقه همان کنده کاری روی سنگ صابونی است،  که دارای ظرافت خاص است و موارد کاربردی و زیبایی شناختی را در بر میگیرد.  در روی این قطعات تصاویری از قبیل انسان، بز، گوسفند، نخل، مار و عقرب وجود دارد،  که البته تصاویر مار و عقرب معمولتر است.  نکته دیگری که قطعات سنگ صابونی این منطقه را از سایر مناطق و تمدن های دیگر جدا می ‌کند،  چشم درخشان و مرصع کاری روی قطعات است.  در برخی طرحها دیده می‌ شود در دور تا دور ظرف چند حیوان در هم تنیده وجود دارند،  که برای کنار هم قرار دادن آنها نیاز به محاسبات پیچیده بوده است.

           بیش از 250 مهر کشف شده در شهر جیرفت، ارتباط تجاری این منطقه را در 5 تا 6 هزار سال پیش،  با کل قاره کهن را می رساند،  و نشان می دهد جیرفت چهار‌ راه تجاری اقتصادی در هزاره سوم پیش از میلاد بوده ‌است.   نقوش مختلف و حک امضا تجاری روی مهر های اطلاعات مهمی درباره نحوه زندگی افراد و ارتباط‌ های تجاری و اقتصادی است.  همچنین نشان می‌ دهد که تاجران با چه مناطقی تبادل کالا داشته‌ اند.  مهر های هر فرهنگ و منطقه سبک خاصی دارد،  با توجه به وجود مهر های مختلف کشور‌ های گوناگون در این مجموعه،  می‌ توان گفت که جیرفت یک شاهر‌اه بزرگ تجاری در این دوره بوده ‌است.

      یک متخصص مُهر های منطقه بین النهرین می گوید:  مُهر های یافت شده با نقوش مختلف در منطقه جیرفت، متعلق به تجاری بوده که از نقاط دیگر برای خرید کالا به جیرفت می آمدند،  و از این مُهر ها برای مُهر و موم کالا ها استفاده می کردند.  تعداد زیاد مهرها و تنوع طرحها نشان میدهد،  که خریداران زیادی از نقاط مختلف خارج از منطقه به این شهر رفت و آمد داشتند.  چند سالی بود که کارشناسان به اشیائی با فرم مشابه هم (با نقوش مختلف و مزین به نگین های قیمتی) در کشور های مصر، تاجیکستان، مغولستان، افغانستان و بین النهرین برخورد می کردند،  بدون آنکه بتوانند مبدأ آنان را پیدا کنند.  متخصصین این اشیاء را "کیف دستی" مینامند،  و تاکنون هیچ کاربرد خاصی برای این اشیاء معلوم نشده بود.  اکنون پس از کاوش های جیرفت متخصصین پی به مبدأ ساخت این اشیاء گرانبها برده اند.  آنها معتقدند که این اجسام برای وزن کردن دقیق سنگها و نگین های گرانبها استفاده می شده اند.  و کارشناسان معتقدند بدلیل تراکم مهر ها و سنگ وزن ها،  جیرفت مرکز تجارت و خرید و فروش سنگ های قیمتی بوده است.

     زیگورات ــ  پیدا شده در کناره هلیل رود  کنار صندال،  در پایه 400 متر در 400 متر،  و مربوط به میانه هزاره چهارم پیش از میلاد می باشد.  تحقیقاتی که در زمستان 2005 با کمک دستگاه های الکتریکی (مقاومت کهربائی) در تپه باستانی کنار صندال انجام شده،  نتیجه مقاومت زمین نشان میدهد،  که در عمق 12 متری زیر تپه ها،  آثار و لایه هائی به مراتب قدیمیتر از لایه های فوقانی است،  وجود دارند.  قدیمی ترین زیگورات که تاکنون در بین النهرین یافت شده،  مربوط به هزاره سوم پیش از میلاد،  در اوروک (اور) در پایه 120متر در 120 می باشد.  توجه نمایید حتی زیگورات جیرفت مانند بسیاری از دست آورد های جیرفت،  به اور میان رودان منتقل شده،  اما کوچکتر و کم اهمیت تر،  چرا و چگونه؟.

پرسش از عموم:  آیا دانش هرم های تاریخی آمریکای جنوبی و مرکزی،  از تمدن جیرفت گرفته شده،  و در ادامه آن است؟  آیا ایرانیان متخصص با کم کاری دست آورد های تاریخی خود را واگذار کرده اند؟

      نمونه خط ــ  نمونه هائی از خط بروی گل رس در هلیل رود پیدا شده،  که به خطی هندسی روی آن مطالبی نوشته شده،  و هنوز رمز گشایی نشده است،  ولی در کل روایت‌گر آنست که این مردم مخترع خط و زبان بوده اند،  نه سومریان،  به گفته کارشناسان این خط قرنها قدیمیتر از خط میخی است.  این خط یک خط سمبلیک (symbolic) نیست،  بلکه خطی یا (linear) است،  شامل خطوط مختلف که کنار یکدیگر قرار می گیرند.  لازم به ذکر است که تاکنون خط میخی به عنوان اولین و قدیمیترین نوع خط نوشتاری بحساب می آمده و زادگاه آن بین النهرین بوده است.

   عکس راست کتیبه سنگی یافت شده در جیرفت،  و عکس چپ نمونه لوح های ورقه مسی یافته شده در کشور اکوادور آمریکای جنوبی،
ارب ت Arabta

      حدود 120 سال پیش که برای اولین بار تمدن بین النهرین کشف گردید،  دانشمندان تاریخی فرنگ،  شتابزده با خوشحالی اعلام کردند،  که تمدن جهان از اینجا آغاز شده است.  سپس موهنجدارو در 3000 کیلومتری آنجا کشف شد،  و کمی آنها را سرگردان و سردرگم کرد.  ولی از وقتی که تمدن جیرفت در مسیر هلیل رود پدیدار شد،  اهل فن متوجه شدند که این تمدن کهن ترین تمدن جهان است.  تاکنون بسیار بسیار اندک از جیرفت باستانی یا ارب ت Arabta کاوش شده است،  ولی در همین مقدار ناچیز آثار حیرت انگیز فراوانی بدست آمده است،  مانند نقش بزرگترین کاخ تاریخ باستان جهان با قدمت 4300 ساله،  با چندین طبقه و زیر بنایی زیرین 90 هزار متر مربع،  و بیش از 4 میلیون خشت،  و نقش های معماری با هنر های ستودنی فراوان. 

      کشف ظروف گلی و سنگی و سنگ صابون،  با نقش های مار و پلنگ و کژدم،  که مهارت کار هنری و فنی آنها شگفت انگیز است،  چه ابزاری داشتند که می توانستند چنین شاهکار هایی را ایجاد کنند.  تمام نگارها چشم نشان دارند،  که نگینی براق برای چشم است،  چشم حیوانات گرد،  و چشم انسان بیضی و درشت کشیده شده.  رابطه بین کژدم و زن در ظروف جالب است!.  مردان روی ظروف قوی هیکل خوش قیافه هستند،  که خبر از سلامتی و تغذیه خوب است،  نیم تنه بالای آنها برهنه و پائین تنه با پارچه زیبای دامن مانند پوشیده شده،  و شالی پهن در کمر و مو هایی بلند دارند،  و بیشتر چنگ در گلوی دو پلنگ نهاده اند.

   عکس دو جام کشف شده در جیرفت،  عکس شماره 4153،   بسیاری از نقش های ظروف جیرفت را بعد ها در تمدن های دیگر می بینیم،  این دو جام ما را یاد تمدن مصر می انداز،  گویا اینها می گشایند راز مصر باستان را.

   عکس ظروفی که روی آنها قلعه ها و کاخ های نقش بسته است،  و در نوع خود بی همتا هستند،  عکس شماره 4148.

   عکس تعدادی از کتیبه های کشف شده در منطقه باستانی جیرفت،  عکس شماره 4147،  قبلاً نوشته ام که نمونه این خطوط در اشیای باستانی کشور های اکوادور و پرو کشف شده است.

چه بر سرما وهلیل ما امد

روزی روزگاری در این گوشه دنیا شهری بود با طبیعت بکر و خدادادی که چشم هر رهگذری را به خود مجذوب می کرد .

با مردمانی از جنس بلور و آب که اندیشه شان مهرورزی بود و دوستی . پیشه شان رزق و روزی بود از دل زمین بابرکت که خداوند مهربان در سفره مهربانی شان می نهاد .

با رودی پر آب و خروشان بنام هلیل رود ...

هلیل رود که آب زلالش مزارع کشاورزی را سیراب می نمود و منبع سرسبزی و آبادانی منطقه بود .  

از اهمیت هلیل رود همین بس که 7000 سال پیش تمدن باستانی ارت  در کناره های این رود بزرگ شکل گرفت و مهد تمدن جهان شد . 

مردمان و اجداد ما در آن روزگاران باستانی بخوبی میدانستند که هلیل رود منبع رزق و روزی شان است و این را از الواح گل نوشته و نقوشی که بر ظروف و آثار مفرغی میتوان فهمید . یک تقابل زیبای انسان و طبیعت همیشه در این آثار مشهود است . 

سالها و قرنهای متوالی بر هلیل رود پر آب و خروشان  گذشت و هیچوقت در ذهن سبزش فکر نمیکرد روزی محتاج باریکه ای آب باشد و لبهای تشنه اش فریاد زند : آب ... آب ... آ.آ.آب

 و این بود قصه زندگی مردمی که به عشق هلیل رود دل بسته بودند . و شبها با صدای لالایی رودشان به خواب رویایی می رفتند .  در روشنایی مهتاب زیبایی رود بود و  ماهی هایی که  در زلالی آبهای هلیل رود جست و خیز می کردند . 

شبها مردم شهر و روستاهای اطراف باتفاق خانواده در کناره ساحل هلیل رود بساط چایی و عصرانه را پهن می کردند .

بزرگترها  بر لب ساحل هلیل رود با نقل خاطرات روزگار جوانی لبخند را بر لبان می آوردند . بچه ها هم با بازیگوشی بـــــه  دنبال  پرنده خوشبختی می دویدند  و شادی می کردند . 

یادش بخیر که  هر روز ظهر بعد از تعطیلی مدرسه نهاری می خوردیم و دوان دوان خودمان را به هلیل رود رساندیم و  شادی کنان  آب بازی و شنا می کردیم . یک رابطه خاص و جالب مثل آغوش مادر و فرزند ...  چه روزگار خوب و خوشی بود ... همه بودند ... 

نسیم ملایم و خنکی که از روی هلیل  رود  بر می خواست جان و روح انسان را نوازش می داد . 

وسعت هلیل رود از کوههای بافت و ساردوییه و رمون سرچشمه می گرفت و تا سرزمین جازموریان ادامه می یافت .  و در مسیرش زمین های کشاورزی را از وجود با برکت خود بهره مند می نمود .

هلیل رود گر چه روزهای اوج خود را سپری می کرد ولی هرگز فکرش را نمی کردکه روزی برسد که شاهد مرگ تدریجی خود باشد . روزی که حتی قطره ای آب برای در بستر حیاتش موجود نباشد .

همیشه بزرگترهایمان تعریف می کنند زمانی بود که برای رد شدن از هلیل رود سختی های فراوانی متحمل می شدند . آب رود گاهی تا به اندازه قد مردان می رسید . سختی هایی که هیچگاه به ناشکری تبدیل نشد . چون این مردم سختکوش قدر رودشان را می فهمیدند . 

آری این بود سرگذشت هلیل رود که زمانی به دیوانه رود مشهور بود . 

تا اینکه . . . 

 بعد از سیل بنیان کن سال 72 که بخشی از  شهر جیرفت را به زیر آب برد ، دیگر کسی صدای غرش های هلیل رود را که دیوانه وار به کناره های بلوار می خورد هرگز نشنید و رویای  شنیدنش برایمان آرزو شده است  . 

این سیل هلیل رود قربانی های فراوانی گرفت از جمله شاعر معروف جیرفتی شادروان غلامحسین بینش ( علیه الرحمه ) که ایشان غزل و دو بیتیهای زیادی سروده است و دوبیتیهای او را مردم در مایه دشتی میخوانند .

انگار هلیل رود به بیماری لاعلاجی دچار شده بود که نای حرکت از سرچشمه های بالادست خود را نداشت . آوای هلیل چندین سال است که خاموش شده است . 

خشکسالی های چند سال اخیر واحداث سد شهید امیرتیموری بافت و خط انتقال لوله آب سرچشمه های هلیل به ولایات ثروتمند کرمان ،  عامل این سکوت طولانی مدت هلیل رود شده است . میزان ریزش نزولات آسمانی 12 سال است که در جنوب استان کرمان بشدت کاهش یافته است . 

وجود دو سد بزرگ سد جیرفت  و سد خاکی که در مسیر هلیل رود احداث شدند هم باعث خشکی رود شده است تا چند سال پیش هم گهگاهی دریچه ای از سد باز می شد و ما شاهد باریکه جویی بر کف خشکیده هلیل رود بودیم . 

دیریست که طبیعت و مردمان بالادست هلیل رود ، دست به دست هم داده اند و آب را بر شریان حیاتی جنوب قطع کرده اند .

چندین سد و آبگیر بر سر راه هلیل رود ما ساخته اند تا ما نتوانیم به فرزندانمان توضیح دهیم که :

آری روزی در در این سرزمین پهناور ، رودی بنام هلیل رود در جریان بود که مردمانش به سبب وجود بابرکتش کشاورزی شان رونق داشت و زندگی هاشان باصفا ...

انگاری فرزندان ما باید یاد بگیرند که رودخانه هایی مثل هلیل رود فقط در فیلم ها و مستندهای تلویزیونی است و ما باید آب مایحتاج خود را از چاههای عمیق با پمپ تهیه کنیم . 

اگر روزی فرزندم از من بپرسد : پدرم چراهلیل رود خموش و ساکت است ؟ چه دارم به او بگویم ؟ فقط میگویم :عزیزکم ، این از بی خیالی و بی عرضگی نسل ما بود که نتوانستیم از حق آبه هلیل رود دفاع کنیم تا شما نتوانید هلیل رود بزرگ را درک کنید !

 اگر روزی برای فرزندانمان تعریف کردیم روزی روزگاری  هلیل رود ..... نگویند این افسانه و داستان است ....

ای کاش روزی برسد تا صدای خسته و خاموش هلیل رود به گوش مرکز نشینان برسد که : ای که امروز به من میکنی جفا ... هیچ دانی من روزی بودم امید مردمانم ..

امیدواریم که خداوند سبحان و کریم بار دیگر نظر لطف و کرم خود را به زمین تفتیده و خشکیده جنوب با نزول باران رحمت الهی مرحمت نماید تا بار دیگر صدای غرش های زیبای هلیل رود را شاهد باشیم ، البته اگر بندگان بالادست هلیل رود در کار خدا دخالت نکنند و جلوی حق ما را نگیرند .

 

ای کاش باز صدای غرش روددیوانه رود شباهنگام بر ساحل زیبای هلیل رود گوش مان را نوازش کند . 

به امید جریان یافتن رود هلیل رود و روزهای سبز و روشن ...

تمدن جیرفت باستان

امروز خاک پاک جیرفت زیبا، قصه‌ای را برای ما نقل می‌کند که تا همین چند سال پیش کسی آن را نشنیده بود و اکنون این سرزمین اساطیری بهشت باستان شناسان لقب گرفته است .

              

حدود هفت هزار سال پیش در جنوب سرزمین آریایی ، تمدن ارت با مردمانی هنرمند و با ذوق بوجود آمد که ارتباط تنگاتنگی با تمدن بین النهرین و تمدن سومر داشت .

 

مرکز این تمدن در منطقه کنارصندل کنونی با پادشاهی ارت با قلمرویی وسیع بوده است .

 این تمدن مربوط به 7000 سال پیش ( قبل از تمدن بین النهرین) است .

و به این طریق به عنوان کهن ترین تمدن شرق شناخته می‌شود که در دشت خوش آب و هوا و حاصلخیز هلیل رود سکنی داشته اند .

 

در این محل چند لوحه گلی یافت شده و به خطی هندسی روی آن مطالبی نوشته شده که هنوز رمز گشایی نشده ولی در کل روایت‌گر آنست که این مردم مخترع خط و زبان بوده اند نه سومریان .

آثار بدست آمده از این تمدن گویای وجود هنرمندانی چیره دست در ساخت مجسمه های سنگ صابونی و آثار سفالی است .

وسایل به دست آمده از این تمدن تا به امروز بیشتر ظروف سفالی و سنگی، قطعات سنگ صابون و گاه وسایل مفرغی را شامل می‌شود.

 

اهم صنعت منطقه همان کنده کاری روی سنگ صابونی است که دارای ظرافت خاص است و موارد کاربردی و زیبایی شناختی را در بر می‌گیرد .

 در روی این قطعات تصاویری از قبیل انسان، بز و گوسفند. شیر، نخل. مار و عقرب وجود دارد که البته تصاویر مار و عقرب معمول تر است .

 

 نکته دیگری که قطعات سنگ صابونی این منطقه را از سایر مناطق و تمدنهای دیگر جدا می‌کند چشم درخشان و مرصع کاری روی قطعات است .

 در برخی طرحها دیده می‌شود در دور تا دور ظرف چند حیوان در هم تنیده وجود دارند که برای کنار هم قرار دادن آنها نیاز به محاسبات پیچیده بوده است .

 

این عقاب با ابهت، چنان روبه‌روی ما ایستاده و نگاه می‌کند که انگار از ما دعوت می‌کند به جزئیات و ظرافت سینه و بال‌هایش توجه کنیم و تاریخ را بنویسیم. این عقاب از اشیای پیدا شده از مناطق باستانی جیرفت است .

  تمدن جیرفت گواهی است بر حضور انسان‌های اندیشمند و توانایی که حدود هفت هزار سال پیش توانستند با دنیای اطراف خود ارتباط صنعتی، اجتماعی، اقتصادی و تولیدی برقرار کنند .

 

 اگر سیل نمی‌آمد کسی خبردار نمی‌شد که در زیر خاک جیرفت چه تمدنی خوابیده . 
اما قصة این تمدن نویافته از این قرار است: روزی روزگاری از کوه‌های بلندی به اسم ساردوییه ، رودی به نام هلیل جاری شد و به سرزمینی پست که امروز به آن جیرفت می‌گویند فرود آمد تا حکایت مردم این دیار شروع شود.

جیرفت از دو کلمه (جیر) به معنی پست و پایین و (افت) به معنی افتاده تشکیل شده‌است و به طور کلی جیرفت به معنای (جلگه پست آبرفتی) است.  

تمدن جیرفت ، اکنون چشم انتظار  دستهایی سخاوتمند برای بیرون آمدن از زیر خاک است .

امام زاده سلطان سید احمد درب بهشت

اگر هوای استشمام عطر معنویت و روحانی اهل بیت (ع) را کرده باشید از جیرفت که خارج شوید بعد از گذر از روستای مدیترانه ای دلفارد و پیچ و خم ها و گردنه های سربیژن به درب بهشت می رسید. آنجا که یکی از نوادگان اهل بیت آرام گرفته و بارگاهش هر روز شاهد زیارت دلدادگان و شیفتگان اهل بیت است.

مقبره سلطان سید احمد معروف به ابوالغنائم

نسبت شریف امامزاده سلطان سید احمد با چهار واسطه به امام موسی کاظم (ع) منتهی می شود که از قرار ذیل است:سلطان سید احمد( ابوالغنائم) بن محمدابی جعفربن علی ابالحسن الکرمانی بن ابراهیم الضریر الکوانی بن محمد العابدین بن موسی الکاظم (ع) است.

 سلطان سید احمد سیدی جلیل القدر و عظیم الشان واز بزرگان و سادات کرمان بشمار میرود. وی نوه سید جلیل مدفون در سیرجان است که به زهد و تقوا آراسته بوده است و به دلیل بزرگی و احترامی که برای ایشان قائل بودند به سلطان و به خاطر دارایی و ثروت به ابوالغنائم مشهور شده بود و پس از مدتی زندگی در ساردوئیه جیرفت در اواخر قرن چهارم هجری در همان جا دار فانی را وداع و پیکر مطهرش دفن شده است.

تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران مزار ایشان از چوب ساخته شده بود بعد از آن و در زمان بخشداری آقای هجرتی با همکاری همه طوایف ضریح مناسبی ساخته و بر روی مزار ایشان نصب شد.

به مرور زمان و ساخت جاده آسفالته شهر ساردوئیه، ارادتمندان اهل بیت علیهما سلام که تا آن زمان با مشقت بسیار به زیارت سلطان سید احمد می رفتند خاک آنجا را طوطیای چشم خود ساخته و هر روز بر زائران حرمش افزوده شد.

در سال های اخیر به همت سازمان اوقاف و امور خیریه از محل وجوهات امامزاده بقعه و مقبره امامزاده با چشم انداز ی زیبا در حال مرمت و باز سازی است.

تولیت آستان سلطان سید احمد سال ها به عهده اداره اوقاف و امور خیریه راین بود اما با استقرار این اداره در شهرستان جیرفت تولیت به جیرفت واگذار و باعث خوشحالی توده مردم شد که واگذاری کار های امامزاده توسط جیرفت را باعث پیشرفت بیشتر و توسعه حرم و همچنین برنامه های جنبی در امامزاده می دانستند.

این امامزاده دارای موقوفات زیادی است که در روستاهای ششدانگ کلوک شیخها (جهاد آباد ) مرکز شهر ساردوئیه روستای گلی گاه قسمتی از پل پیران و روستاهای مجاور بخش دربهشت هستند و اکنون در اجاره مردم و کشاورزان هستند.

شکوه پاییز جیرفت، شما را جادو می‌کند

آبشارها‌، باغ‌های با صفا مرکبات‌، دشت‌های حاصلخیز‌، سد عظیم جیرفت و حتی برخی آثار باستانی با ارزش قلعه‌ها و مجموعه‌های جدید الاحداث نظیر موزه جیرفت و پارک‌ها و فضاهای سبز سطح شهر جیرفت چشم هر گردشگری را خیره می‌کند، اما اینها نیز نمی‌تواند گوشه‌ای از توانمندی‌های گردشگری این منطقه را بازگو کند.

ادامه مطلب را بخوانید

نگاهی به جیرفت سرزمین جذابیتهای تاریخی و طبیعی

در گذر از جاده های گرم اما سرسبز دیار کریمان و در مسیر حرکت از کرمان به سمت شهرستان کهنوج و استان هرمزگان به منطقه دیدنی جیرفت می رسیم که روزگاری ˈسبزوارانˈ خوانده می شد.

نام جیرفت که لقب ˈسرزمین هزار گوهرˈ بر پیشانی چروکیده از تاریخ بلند اما باصلابتش چشم نوازی می کند برای نخستین بار در سال 35 هجری قمری به مناسبت تصرف آن توسط ˈمجاشع بن مسعودˈ در متون تاریخی ثبت شد‌.

جیرفت کلمه ای مرکب از دو واژه ˈجیرˈ به معنای پست و پایین و ˈافتˈ به معنی افتاده تشکیل شده و بطور کلی جیرفت به معنای ˈجلگه پست آبرفتیˈ است.

ادامه مطلب را بخوانید

عدالت گم شده دهه شصتی ها !

در سال 1359 جنگ ایران و عراق آغاز شد .در کشاکش این جنگ، نسلی در حال ظهور بود که درگیر بسیاری از کمبودها و معضلات و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بود .از یکسو کمبودهای ناشی از جنگ بر زندگی آنها سایه افکنده بود و از سوی دیگر فرصتی نبود تا بتوانند علایق و استعدادهای خود را به عرصه ظهور برسانند .این نسل در حالی مراحل رشد خود را سپری می نمود که خبری از امکانات تحصیلی و رفاهی نبود .رفته رفته به دوران نوجوانی نزدیک شدند .در آن دوران فقر تکنولوژی منجر به حضور پررنگ آنها در خیابان ها می شد. با مشقت های فراوان و با توجه به اینکه حجم انبوهی از این نسل در حال گذار به دوران جوانی بود ، اقدام به تحصیل نمودند و مراحل علمی را گام به گام پشت سر گذاشتند .حال مدرک تحصیلی را گرفتند و راهی سربازی شدند .بعد از برگشت به فکر تشکیل زندگی افتادند ، اما نبود اشتغال این سنت حسنه را به تعویق انداخت .با هزار سختی و مشقت زمینه ای برای اشتغال خود فراهم کردند ، اما مشکل آنجا بود که غالبا این مشاغل هیچ ارتباطی با تحصیلات آنها نداشتند و با تمام این اوصاف آنچه که در طی این سال ها اندوخته بودند در محیط کار خود اجرایی کردند .مدتی پس از دریافت اندک مبلغی ،رفته رفته به فکر ازدواج افتادند .حال وارد چالش اصلی شدند ؛ انتظارات فراوان و کمبود امکانات .تورم آن قدر چشم گیر بود که دیگر نفسی برای آنها باقی نگذاشت .در نتیجه این شرایط بود که عده ای تاب مقاومت خود را از دست دادند و در همان ابتدای تشکیل زندگی ، پا پس کشیدند و عده ای دیگر که سختی ها را ملکه ذهن خود کرده بودند با شرایط، کنار آمدن و راه خود را ادامه دادند .اما دسته سومی هم وجود داشت که علی رغم اینکه چند سالی زندگی زناشویی را ادامه داده بودند ، به دلایل بسیاری اعم از تفاوت دیدگاه،فشار خانواده ها ، فقر مالی ، بیکاری و مشکلات عصبی و انتظارات فراوان عطای این زندگی را به لقایش بخشیدند و از ادامه آن منصرف شدند .اینگونه شد که آمار طلاق به صورت چشم گیری افزایش یافت .

اما اگر بخواهیم اصلی ترین مشکل این نسل را بازگو کنیم ،عدالت اجتماعی گم شده حقیقی این نسل است .عدالت اجتماعی منجر به ظهور شخصیتی و جایگاه حقیقی آنها در عرصه اجتماعی شده ، که در نتیجه آن شادی و نشاط مضاعف برای آنها بالاخص در کانون خانواده حاصل می شود .بدین منظور توصیه می شود که در صورت فقدان چنین شرایطی، نسل دهه شصت همچون گذشته با صلابت و استواری راه خود را دنبال کند و جوینده و شکافنده مسیری باشد که هم برای خود و هم برای نسل های آینده منجر به شکوفایی روزافزون شود .با عنایت و توفیق ذات حضرت حق تعالی باشد که ثابت قدم باشیم .

عزاداری برای سیدالشهدا (ع) در ایران در گذر تاریخ

عزاداری برای سیدالشهدا (ع) در ایران در گذر تاریخ

حماسه کربلا، بزرگترین واقعه تاریخ است که پس از ۱۴۰۰ سال هنوز هم زنده مانده و پس از چهارده قرن به یاد آن واقعه اشکها ریخته می شود و ناله و فریاد بپاست. به گزارش گروه دین و اندیشه خبرگزاری مهر؛ مراسم عزاداری امام حسین(ع) نخستین بار در روز یازدهم محرم سال ۶۱ هجری در کنار اجساد مطهر شهیدان توسط اهل بیت علیه السلام برگزار گردید.

پس از آن هنگام ورود کاروان اسیران به کوفه، امام زین العابدین(ع) و حضرت زینب(س) و ام کلثوم(س) برای مردم کوفه که برای تماشا آمده بودند، سخنرانی کردند. در پی این سخنرانیها صدای ضجه و گریه از خانه ها و مردم کوفه بلند شد. که به نوعی عزاداری برای شهدا و افشاگری امویان بود

برای خواندن تاریخچه عزاداری  امام حسین یه ادامه مطلب بروید

شهر من جیرفت

          شهر من جیرفت

خوشا جیرفت خوشا صحبای جیرفت          بلند اوازه باد اوای جیرفت

هلیل و اب شفافو روانش                      بود چون ساغر مینای جیرفت

به فصل گل زعطر بوی نارنج                 شود هر رهگذر شیدای جیرفت

اگر دستی رسد بر نای جیرفت                دهم جان را همی بر پای جیرفت